Even voorstellen..

Als klein meisje wou ik altijd kinderjuf worden dat wist ik zeker, in ieder geval iets met kinderen.

Inmiddels ben ik getrouwd en heb 3 prachtige pubers. Tijdens de opvoeding kwam ik er achter dat het niet altijd makkelijk is om kinderen op te voeden. Van huilbaby, druk kindje naar kinderen met boosheid, frustraties en dan nu de puberfase met nog meer andere emoties. Dit zijn soms pittige dagen want daarnaast werk ik ook nog thuis als gastouder waar soms nog 6 andere kinderen rondlopen. Mijn grote voordeel is dat ik heel wat ervaringen heb opgebouwd in de ontwikkelingen van kinderen met leer en gedragsproblemen (ADHD, ADD, ASS, HSP en dyslexie).

Sommige reacties zie ik terug in deze kinderen wat ik vroeger ook voelde of deed. Het vertoonde gedrag uit boosheid, angst en onzekerheid waren de meeste factoren. Toen ik een reactie terug kreeg van een vraagouder, “Monique ik wil je graag een compliment geven hoe jij met onze zoon omgaat, school heeft ons benaderd en verteld hoe rustig jij was en dat het hem goed deed. Wij zijn erg blij met jouw als gastouder.” Ja dat is toch bijzonder want wat had ik gedaan? Naar mijn idee helemaal niks… Maar ik was rustig en luisterde naar het kindje wat een woedeaanval had gekregen op school. Zelf merkte ik hier weinig van omdat ik dacht dat dit normaal was.

 

 

Pas wanneer luisteren

om te reageren

overgaat in luisteren

om te begrijpen,

ontstaat er echt contact

 

Vanuit deze gebeurtenis ben ik de opleiding Kindercoaching gaan doen. Ik wil graag meer kinderen helpen die zich niet begrepen voelen. Hun boosheid, woede onder controle kunnen houden door naar zichzelf te kijken. Tijdens deze opleiding ben ik mijn eigen pijnen van vroeger tegen gekomen, waarvan ik dacht dat het me niks meer deed. Niks was minder waar. Het thema pesten had nog zeker invloed op mijn maar dit heb ik zover wegstopt en een muur om mij heen gebouwd dat niemand er bij kon. Nu kijk ik er heel anders tegen aan, en heeft mij uit eindelijk gemaakt wie ik nu ben. Ik heb hierdoor meer Inzichten en andere mogelijkheden, keuzes kunnen maken en dit wil ik graag elk kind ook leren en meegeven.

Liefs Monique

 

Even voorstellen..

Als klein meisje wou ik altijd kinderjuf worden dat wist ik zeker, in ieder geval iets met kinderen.

Inmiddels ben ik getrouwd en heb 3 prachtige pubers. Tijdens de opvoeding kwam ik er achter dat het niet altijd makkelijk is om kinderen op te voeden. Van huilbaby, druk kindje naar kinderen met boosheid, frustraties en dan nu de puberfase met nog meer andere emoties. Dit zijn soms pittige dagen want daarnaast werk ik ook nog thuis als gastouder waar soms nog 6 andere kinderen rondlopen. Mijn grote voordeel is dat ik heel wat ervaringen heb opgebouwd in de ontwikkelingen van kinderen met leer en gedragsproblemen (ADHD, ADD, ASS, HSP en dyslexie).

Sommige reacties zie ik terug in deze kinderen wat ik vroeger ook voelde of deed. Het vertoonde gedrag uit boosheid, angst en onzekerheid waren de meeste factoren. Toen ik een reactie terug kreeg van een vraagouder, “Monique ik wil je graag een compliment geven hoe jij met onze zoon omgaat, school heeft ons benaderd en verteld hoe rustig jij was en dat het hem goed deed. Wij zijn erg blij met jouw als gastouder.” Ja dat is toch bijzonder want wat had ik gedaan? Naar mijn idee helemaal niks… Maar ik was rustig en luisterde naar het kindje wat een woedeaanval had gekregen op school. Zelf merkte ik hier weinig van omdat ik dacht dat dit normaal was.

 

 

Vanuit deze gebeurtenis ben ik de opleiding Kindercoaching gaan doen. Ik wil graag meer kinderen helpen die zich niet begrepen voelen. Hun boosheid, woede onder controle kunnen houden door naar zichzelf te kijken. Tijdens deze opleiding ben ik mijn eigen pijnen van vroeger tegen gekomen, waarvan ik dacht dat het me niks meer deed. Niks was minder waar. Het thema pesten had nog zeker invloed op mijn maar dit heb ik zover wegstopt en een muur om mij heen gebouwd dat niemand er bij kon. Nu kijk ik er heel anders tegen aan, en heeft mij uit eindelijk gemaakt wie ik nu ben. Ik heb hierdoor meer Inzichten en andere mogelijkheden, keuzes kunnen maken en dit wil ik graag elk kind ook leren en meegeven.

Liefs Monique

 

Pas wanneer luisteren

om te reageren

overgaat in luisteren

om te begrijpen,

ontstaat er echt contact